Yaprağın hikayesini merak ettiniz mi hiç ?
Dalından koparken canı yanıyor mu mesela , belki de o kadar çok üzülüyor ki sevdiği o daldan ayrılırken… vakti geldiği için ayrılmıyor belki de , dalından ayrıldığı için ölüyor. Çektikleri acıyı duymuyoruz , hissetmiyoruz. Peki o bizi duyuyor mu ?
Altında piknik yaparken konuştuğumuz iyi , kötü her şeyi. Dinlenmek için sırtımızı dayadığımızda hissettiklerimizi. Güneş’ten bizi korurken ona nasıl minnet duyduğumuzu. Çiçekleri ile konuşup , onları uzun yıllar canlı tutan annelerin evlatlarıyız biz. Bütün bu eylemleri yaparken de yaprakların bizi duyduğuna inanırız.
Bizi böylesine hissediyorlarsa , onlara beş yaşında bir çocuğun masumiyeti ile yaklaşalım.
‘’çimenlere basıp , kopardığımızda canları yanıyor mu , ağlıyorlar mı anne ? ‘’
